सायप्रसवरून परत आल्यापासून मी कुठे भटकायला गेलो नव्हतो म्हणून मला कंटाळा येऊ लागला होता आणि त्याचवेळी ऑफिसमध्ये ट्रेकिंगचा मेल आला. मेल वाचताक्षणीच नाव नोंदणी करून टाकली.
ट्रेक ठरला होता माथेरानचा.
२३ ऑक्टोबरला भल्या पहाटे म्हणजे ४.३० उठलो आणि आन्हिक उरकले. ५.३० ला दांडेकर पूल गाठला. भारतीयवेळेनुसार (म्हणजे ठरलेल्या वेळेपेक्ष्या थोडे उशिरा) बस आली आणि आम्ही निघालो. गप्पा मारता मारता लोणावळ्याला पोहोचलो आणि मस्त चहा-पोहे हादडले. साधारण सव्वा नऊ च्या सुमारास माथेरान पायात्याशी पोहोचलो आणि साडेनऊला चढायला सुरुवात केली.
वरवर सोपा वाटणारा हा ट्रेक भलताच दमछाक करणारा ठरला. जवळ जवळ २ वर्ष्यात कुठेहि गेलो नव्हतो ट्रेकला म्हणून तर अजूनच दमछाक जाणवत होती. सुरुवातीला ऊन होते पण जसे जसे वर जाऊ लागलो तसतसे ऊन कमी होऊन गेले आणि पावसाळी वातावरण तयार झाले. एकावर एक अवघड जागा पार करत आम्ही दमून भागून दुपारी ३ ला वर माथेरानला पोहोचलो. थोडेफार फोटो काढून झाल्यावर माथेरान बाजाराकडे निघालो आणि मस्त गरमागरम जेवणावर ताव मारला.
नंतर चहा घेऊन गप्पा मारत taxi stand कडे गेलो आणि मग पायथ्याशी परत आलो. बसमध्ये अंताक्षरी खेळत परतीचा प्रवास सुरु झाला तो एक छान आठवण मनात साठवूनच.
